Selfcare op Valentijnsdag

Heb jij iets voor jezelf gekocht op deze dag van de liefde? In mijn relatie kiezen we andere spontane momenten om iets aan elkaar te geven. Maar ik vond deze dag altijd wel een mooie aanleiding om iets voor mezelf te kopen. Ik greep lange tijd iedere reden voor een aanschaf met beide handen aan. Als een excuus.

Iets voor mezelf kopen zag ik als selfcare. Om mezelf mee te verwennen of te belonen.
Of te troosten of mezelf even mee te vermaken. Me weer goed te voelen over mezelf.
Dat is goed toch? Jezelf iets gunnen? Een fijn moment voor jezelf nemen? Dat hoor je toch te doen?
Daar was ik heel er erg goed in. Mezelf iets gunnen. Ik kocht dan ook heel vaak tweedehands kleren of accessoires. Niks mis mee, dacht ik, want verantwoord en duurzaam. Toch?

Selfcare is niet zelfliefde

Totdat ik het verschil leerde tussen selfcare en zelfliefde.
Dat is namelijk niet hetzelfde. Complete verrassing voor mij.
Selfcare kan een uiting zijn van zelfliefde.
Voor zelfliefde hoef je niets te doen, behalve er voor jezelf zijn.
Er voor jezelf zijn, heeft niets te maken met spullen kopen.  
Dat gaat om inchecken bij jezelf en voelen wat je nodig hebt. 
Niet in materieel opzicht, maar wat je lijf en je hoofd nodig heeft.

Shoppen voor selfcare

En dat haalde ik door elkaar. Mijn selfcare momenten waren helemaal geen uiting van zelfliefde, eerder het tegendeel.
Ik hield mezelf voor de gek. Ik hield een negatieve spiraal in stand door te gaan shoppen onder het mom van selfcare.
Ik dacht mezelf iets te gunnen maar als ik kleren kocht was dat uit noodzaak, zodat ik mezelf iets waard kon vinden. Pas dan voelde ik me goed.

No Buy Challenge

Ik ontdekte deze ondermijnende vicieuze cirkel bij mezelf door mijn eerste No Buy Challenge. Ik had mooie kleren nodig om me goed te voelen. De liefde voor mezelf had een voorwaarde. Eerst iets nuttigs doen, dan mag je iets kopen, en dan voel ik me goed over mezelf. Toen ik dat besefte, kwam er ruimte om te gaan leren om me goed te voelen zonder al die voorwaarden. Ik leerde om van mezelf te houden zoals ik was. Dat ik niet eerst iets hoefde te doen of output te leveren om goed genoeg te zijn. 

Zelfliefde. Hoe dan?

Ik kon het eerst niet zo goed, want je mist je patroon. Je voelt je verloren. Wat blijft erover als je weghaalt waar je altijd op hebt gebouwd? Dat moest ik leren. Rustig blijven en voelen wat er aan de hand is. Accepteren dat de onrust er is. Ook een belangrijke stap in dit proces is mezelf vergeven dat ik eerder in een cirkel bleef kopen en bleef denken dat ik het nodig had om iets waard te zijn.

Hoe is dat voor jou? Ik ben benieuwd hoe jij over zelfliefde en selfcare denkt. Stuur me een email of een DM op Instagram. Ik hoor het graag!